γεννητός

γεννητός: γεννητός, -ή, -όν (AM) [γεννώ]

αυτός που οφείλει την ύπαρξή του σε γέννηση και δεν πλάστηκε ως κτίσμα τής Δημιουργίας («θεὸν γεννητὸν κατὰ σάρκα», «οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῑς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῡ Βαπτιστοῡ», ΚΔ) ή δεν υιοθετήθηκε («εἴτε γεννητὸς ὤν υἱὸς εἴτε ποιητός», Πλάτ.)

αρχ.

1. ο θνητός

2. αυτός που γεννήθηκε σ' ένα ορισμένο τόπο, ο αυτόχθονος

3. εκείνος που έχει γεννητική, παραγωγική δύναμη.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

γεννητός — begotten masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητόν — γεννητός begotten masc acc sg γεννητός begotten neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητοῖς — γεννητός begotten masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητοί — γεννητός begotten masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητούς — γεννητός begotten masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητῆς — γεννητός begotten fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητή — γεννητός begotten fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητῶς — γεννητός begotten adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητῷ — γεννητός begotten masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοχλογέννητος — κοχλογέννητος, ον (Α) αυτός που έχει γεννηθεί από όστρακο. [ΕΤΥΜΟΛ. < κόχλος + γεννητος < γεννητός < γεννώ), πρβλ. ηλιο γέννητος, πορφυρο γέννητος] … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias

γεννητός

Look at other dictionaries:

Share the article and excerpts

Academic Dictionaries and Encyclopedias

Dictionary of Greek

γεννητός

Look at other dictionaries:

Share the article and excerpts

Direct link